top of page
Sleutelmoment 4
Portretten spreken aan!
Deze portretten op Instagram (afbeelding 6, 7 & 8) worden direct opgeslagen in de map der inspiratie en opeens denk ik terug aan een uitspraak (anoniem, 2018) die ik te horen kreeg tijdens de eerste feedbackronde ''Als je nou je karakters verbeeld zónder cosplay, dan blijft er misschien veel meer ruimte over voor vrije interpretatie".
Wanneer ik dat voor het eerst hoorde vond ik het ontzettende onzin, want waarom zou ik aan cosplay doen zonder een kostuum te dragen? Dat zou betekenen dat het belangrijkste gedeelte van cosplay wegvalt. Daarna dacht ik aan het briefje van Jurre(2018) waar hij had opgeschreven; "Ik denk dat je brutaler moet zijn". En zo ondervond ik het volgende concept: Cosplay, maar dan verbeeld door het 'play' gedeelte, ondersteund met alleen accessoires, make-up, en een beetje photoshop.
​
​
Door het tekenen van de portretten in het vorige sleutelmoment realiseer ik mij iets ontzettend belangrijks; ik werk altijd erg graag aan menselijke portretten.
Op dat moment van realiseren wend ik mij tot het internet, waar ik veel voorbeelden van getekende portretten vind. Voordat ik mij kan bedenken hoe ik dit kan verwerken in mijn eigen werk, stuit ik op een interview met de Spaanse fotografe Cristina Otero, die in haar intrigerende serie zelf portretten haar dromen en trauma's verwerkt (zie Brononderzoek; Fotografie ).
​
Na de verwondering van deze serie fotografische zelfportretten, bedenk ik mijzelf al snel dat ik zelf ook wel verder zou willen met portretten gecombineerd met fotografie. Vervolgens zie ik op Instagram een aantal cosplayers die met hun fotografie doen wat ik ook wel zou willen proberen; prachtige portretten, die precies het karakter verbeelden die zij op dat moment 'dragen' (Het 'dragen van' een cosplay; zie Brononderzoek - Cosplay ).
Afbeelding 6. Shirogane_Sama - Prince of Ice and Fire (2018)
Afbeelding 7. Yumizu-chan - Eto Yoshimura Cosplay (2018)
Afbeelding 8, Yumizu-chan - Suzuya juuzou Cosplay (2018)
bottom of page